ديشب يك اسم ديگه به ليست فيلمهاي محبوبام اضافه شد.
براي توجيهاش هم نياز به فلسفه بافي ندارم. همين قدر كه اون صحنه تصادف كذايي رو ۵-۶ بار يك نفس تماشا كردم كافيه!
به عبارتي ۲۰-۳۰ صحنه مرگ در كمتر از ۲ دقيقه!!
برادرمون تارانتينو هم با اسلوموشن كردن صحنه تصادف و اون تدوين محشر( تصادف 4 دفعه تكرار ميشه تا جزئيات مرگ هر ۴ نفر سرنشين ماشين رو كامل ببينيم.) كاري ميكنه كه لذت خشونت رو به آهستگي مزه مزه كني!
ضد مرگ يه مهموني اساسيئه براي عاشقان برادر كوئنتين. دريابيدش!
Labels: با اينها زندهام