اي دمشق!
براي من غمگين مباش!
من نور و عشق و شادي را شناختم،
و سفر ميكنم:
از ستارهاي به ستارهاي
از زخمي به زخمي
و از حريقي به زلزلهاي تا سقوطي
تا سفري براي صيد در اعماق درياها...
*
اي دمشق!
غمگين باش!
براي آنان كه از ولادت به مرگ شتافتند،
بيآنكه نور و آتش را
حس كرده باشند،
حتي يك بار!
"در بند كردن رنگين كمان"
غاده السمان
Labels: با اينها زندهام